به نقل از «بازار نیوز»

پیوستن به سازمان شانگ‌های اقدامی درست در جهت منافع حال و آینده ایران است

تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۴۸۷۴۱

رئیس دانشکده اقتصاد دانشگاه لوترن کالیفرنیا گفت: پیوستن به سازمان همکاری‌های شانگ‌های اقدامی درست در جهت منافع حال و آینده ایران است و ایران می‌تواند با عضویت در این سازمان به تجارت خود رونق بیشتری ببخشد.

به گزارش بازارنیوز؛ جمشید دموئی، استاد اقتصاد و رئیس دانشکده اقتصاد، امور مالی و حسابداری در دانشگاه لوترن کالیفرنیا است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دموئی معتقد است ایران می‌تواند با عضویت در این سازمان به تجارت خود رونق بیشتری ببخشد، هرچند بر این باور است که فواید حضور ایران در سازمان همکاری‌های شانگ‌های در بلندمدت خود را نشان خواهد داد.

وی یادآور می‌شود در آینده چندان دور قدرت اقتصادی و سیاسی سازمان همکاری‌های شانگ‌های به مراتب بیشتر از امروز خواهد شد. البته مشروط بر آنکه اعضای سازمان بیش از پیش به سمت همبستگی، صلح و همکاری‌های مشترک حرکت کنند.

دیگر نظرات وی در این خصوص در ادامه می‌خوانید.

در آینده نه چندان دور قدرت اقتصادی و سیاسی سازمان همکاری‌های شانگ‌های به مراتب بیشتر از امروز خواهد شد
اعضای سازمان بیش از پیش به سمت همبستگی، صلح و همکاری‌های مشترک حرکت کنند
مزایا و مضرات پیوستن ایران به سازمان همکاری‌های شانگ‌های چیست؟

در مورد مزایای پیوستی به این سازمان به نکات متعددی می‌توان اشاره کرد. این سازمانی است با قدرت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی گسترده در آسیا و اروپا (اروآسیا) که جمعیت کشور‌های عضو آن در زمان حاضر و براساس دانسته‌های سال ۲۰۲۱، ۴۲.۵ % جمعیت جهان را شامل است. بیشتر از ۲۴ درصد تولید ناخالص جهان در کشور‌های عضو آن تولید می‌شود.

۲۰ درصد ذخایر نفت جهان و ۴۴ درصد ذخایر گاز جهان در کشور‌های عضو این سازمان است. میزان تجارت بین کشور‌های آن حدود ۶ تریلیون دلار است که از زمان تشکیل آن در ۲۰۰۱ تا به حال حدود ۹ برابر شده است.

این شرایط حاضر است و براساس هر نوع تخمینی که بخواهیم مورد استفاده قرار دهیم، قدرت اقتصادی و سیاسی این سازمان در طی سالها، نه چندان دور به مراتب بیشتر از امروز آن خواهد شد.

البته نباید آینده این سازمان را آینده‌ای قطعی و بدون شک و تردید دانست. امکان گرفتاری و ایجاد اختلاف در میان اعضای این سازمان کم نیست و این امکانات می‌تواند موجب خدشه و گرفتاری‌های عدیده این سازمان در طی سال‌های آینده باشد.

نکته عمده‌ای را که نباید از نظر دور داشت، این است که جهان کنونی نیازمند ایجاد روابط همبستگی و صلح و همکاری‌های مشترک است و اعضای این سازمان صرفاً عضو این مجموعه نیستند و در سازمان‌های دیگر نیز شرکت دارند. امید است که سازمان‌های بین المللی در جهت نزدیک شدن به هم گام بردارند و نه نفاق و چند دستگی.

مسأله‌ای که می‌تواند نشان دهنده ایجاد شکاف بیشتر در آینده باشد و نه توافق و همبستگی، نقش نظامی و قدرت نظامی حال و آینده سازمان است. یکی از آثار این سازمان ایجاد قدرتی است در مقابل سمت گیری غرب از طریق ناتو و این رقابت در طی سال‌های آینده می‌تواند اهمیتی به مراتب بیشتر کسب کند. به این مسأله از دو سو می‌شود نگاه کرد. یکسوی آن ایجاد توازن بیشتر در نیرو‌های نظامی در جهان و سوی دیگر آن امکان بیشتر شکاف و بروز خشونت و جنگ است.

ضرر خاصی در عضویت در سازمان همکاری‌های شانگ‌های نمی‌بینم
عضویت در این سازمان نباید باعث کم شدن فعالیت ایران در مجامع بین‌المللی دیگر شود
در مورد مضرات، من ضرری خاصی را در عضو شدن در این سازمان نمی‌بینم. مگر آنکه عضویت این سازمان موجب کم شدن فعالیت ایران برای بودن در مجامع بین المللی دیگر باشد.

عضویت در سازمان همکاری‌های شانگ‌های نباید دلیلی برای ادامه ندادن مذاکرات برای حل و فصل برجام باشد و یا نزدیکی به دیگر کشور‌های جهان و این می‌تواند شامل همه کشور‌های جهان از جمله آمریکا باشد. نمونه خوب آن را می‌توان در اعضای دیگر این سازمان مانند هند مشاهده کرد.

چین و روسیه هم تمام توجه خود را در طی زمان صرفاً در بودن این سازمان ندیدند و براساس شرایط آینده شکی نیست که در تمامی زمینه‌های سیاسی و اقتصادی دیگر در جهان فعال خواهند بود. ایران هم باید چنین مسیری را دنبال کند.

ایران می‌تواند به تجارت خود رونق بیشتری ببخشد
فواید حضور ایران در سازمان همکاری‌های شانگ‌های بلندمدت است
امکان فروختن نفت در بین اعضای سازمان همکاری‌های شانگ‌های
چه تأثیری این پیوستن می‌تواند روی وضعیت اقتصادی ایران داشته باشد؟

ایران می‌تواند به تجارت خود رونق بیشتری دهد. زمینه‌های سرمایه گذاری بیشتر در ایران فراهم خواهد آمد، شاید بتواند نفت خود را در میان اعضای سازمان بفروشد، ولی شک دارم که بتواند پیشرفت‌های چندانی در زمان کنونی با وجود روسیه و شرایط روسیه در جهان در این زمینه داشته باشد.

نکته مهم این است که فواید ایران با بودن در این سازمان، فواید در طی سال جاری و یا سال آینده نخواهد بود، فواید ایران در این سازمان بلندمدت‌تر است. گشایش‌هایی در طی زمان ایجاد خواهد شد. نه بالافاصله.

البته ایران در طی سال‌های اخیر روابط اقتصادی خود را با چین گسترش داده و این روابط به پیش خواهد رفت. ایران اخیراً روابط اقتصادی خود را با روسیه رونق داده و این زمینه دیگری خصوصا در مورد نفت و گازاست.

نقش این سازمان در مورد گسترش بیشتر تجارت و سرمایه گذاری بدون اتکا به دلار آمریکا می‌تواند امکانات مناسبی را برای همه اعضای به وجود آورد
ایران می‌تواند از سرمایه گذاری‌های زیر بنایی داخل این سازمان در مورد ایجاد راه و ارتباط فواید زیادی داشته باشد. نقش این سازمان در مورد گسترش بیشتر تجارت و سرمایه گذاری بدون اتکا به دلار آمریکا می‌تواند امکانات مناسبی را برای همه اعضای به وجود آورد. این‌ها همه امکانات موجود در طی سال‌های آینده است و نه چند روزه و یا چند ماهه آینده.

برای حفظ این حضور چه باید کرد؟ چه در مورد دولت و چه بخش خصوصی؟

کشور‌های عضو باید در توافق اقتصادی و سیاسی با یکدیگر از نظر روابط و همکاری‌های چندجانبه باشند. یکی از شرایط امضا کردن تفاهم نامه‌ای است که براساس آن کشور‌های عضو باید بر علیه تروریسم و فعالیت‌های سیاسی افراطی و جدایی طلبی اقدام کنند.

البته تعبیر این اقدامات قابل بحث است که نمی‌توان در مورد آن‌ها به توضیح چندان در این فرصت کوتاه مبادرت کرد. پذیرفتن شرایط ضد تروریستی و به ویژه مسأله توافق با گروه ویژه اقدام مالی مسأله است که ایران با آن مواجه خواهد بود. به نظر من پذیرش این توافق بین المللی و به خصوص موکداتی که مورد تأیید سازمان ملل متحد است در دستور کار اقدامات ایران قرار خواهد گرفت. البته شکی نیست که زیر پاگذاشتن موکدات سازمان‌های بین المللی همیشه مورد پذیرش کشور‌های عضو این سازمان و یا دیگر سازمان‌های بین المللی نبوده است، ولی لزوم پذیرش آن‌ها مسأله‌ای جدا و قابل توجه است.

در مورد بخش خصوصی، شکی نیست که سرمایه گذاری‌های منطقه‌ای موجبات گشایش‌های قابل توجهی در این زمینه‌ها خواهد بود.

مشکل فعلی ایران عدم ظرفیت بخش خصوصی برای استفاده از این امکانات است. اقتصاد ایران عمدتاً در دست بخش دولتی، شبه دولتی و بنیادهاست و بخش خصوصی ایران از ظرفیت اجرایی بسیار نازلی برخوردار است.

نزدیکی بیشتر با گروه‌های کشور‌های اتحادیه کشور‌های جنوب شرقی آسیا به حیطه روابط بین المللی ایران و گسترش امکانات اقتصادی آن خواهد افزود
این پیوستن چه مسیر‌های جدیدی برای همکاری با اعضا یا اتحاد‌های همکاری ایجاد می‌کند؟

ایران در طی سال‌های اخیر روابط اقتصادی خود را با چین گسترش داد. ورود ایران به این سازمان به تحکیم این روابط کمک زیادی خواهد کرد. اما شاید این امکانات با دیگر کشور‌های عضو و ناظر و حتی در مذاکره با این سازمان خواهد بود. لیست این کشو‌ها درازتر از لیست اعضا است. البته این امکانات در طی زمان ایجاد خواهد شد و نه چنده ماه اخیر.

یکی از سازمان‌های در روابط چندان با پیمان همکاری‌های شانگهای، سازمان ASEAN است. نزدیکی بیشتر با گروه‌های کشور‌های اتحادیه کشور‌های جنوب شرقی آسیا به حیطه روابط بین المللی ایران و گسترش امکانات اقتصادی آن خواهد افزود.

عضویت در چه سازمان‌هایی و یا ورود به چه سازمان‌هایی می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی ایران کمک کند؟

یکی از اهداف این سازمان حمایت از فعالیت‌هایی است که منجر به گسترش فعالیت‌های اقتصادی در اوراسیا می‌شود. این هدف می‌تواند موجب تقویت خط زنجیره تأمین در منطقه شود که فواید زیادی را برای ایران خواهد داشت. چنین توجهی می‌تواند موجب افزایش امکانات ایران در جهت تأمین امنیت تولید غذا، انرژی و بسیاری از نیاز‌های آینده در منطقه باشد. یکی دیگر از امکانات مناسب این سازمان، ایجاد امکانات حمایت از روابط سیاسی مناسب بین اعضا در جهت حفظ صلح در منطقه است. به هر حال نباید فراموش کرد که گسترش امکانات تولید، ارتباطات، بازار منطقه‌ای و تقویت امنیت و جلوگیری از جنگ در یک منطقه جهان فراهم آورنده امکانات بهتر برای توسعه اقتصادی است.

شکی نیست که نقش چین در این سازمان نقشی کلیدی است و شرایط اقتصادی و سیاسی چین در آینده تأثیر به سزایی بر شرایط این سازمان خواهد داشت. این نکته را باید در مورد کشور دیگری مثل هندوستان نیز در نظرداشت. در طی دهه آینده چین و هندوستان نفوذ اقتصادی قابل توجه‌ای را در اقتصاد جهان خواهند داشت.

با تمام نکات مثبتی که در مورد این سازمان می‌توان بیان کرد. باید جنبه‌های دیگر یک سازمان منطقه‌ای را در نظر داشت و آن سوق یافتن چنین سازمانی به سمت اهداف نظامی است. این سمت گیری در شرایط موجود جهان به شدت واقعیت دارد. متأسفانه جهان کنونی با وجود نیاز‌های غیرقابل انکار آن به همستگی و مشارکت در جهت کمک به ایجاد محیط زیست بهتر برای جهان با سرعت هرچه بیشتر به سمت جنگ و نقاق و خشنونت به جلو می‌رود و تحولات سیاسی زمان حاضر دوام زندگی و ادامه بهره گیری از امکانات گسترده نوآوری‌های علمی و صنعتی را برای ایجاد یک جهان بهتر از نظر زندگی انسان‌ها به شدت کاهش داده است و خطر جنگ بیشتر ازهر زمان گذشته نزدیک در جلوی بشریت قرار گرفته است.

الزامات اینگونه حضور‌ها چیست؟

کشور‌های عضو این سازمان مانند اعضای تمام جوامع و پیمان‌های جهانی در جهت مناقع خود گام بر می‌دارند. نگاهی به اعضای موجود نظیر چین، هندوستان و روسیه این نکته را به صورت مشخص نشان می‌دهد. لازمه بودن در این سازمان حفظ روابط دوستانه و همکاری با دیگر کشور‌های حضور است.

کوشش در مبارزه f ا تروریسم جهانی، عدم کمک به جنبش‌های علیه امنیت منطقه ای، رعایت کنوانسیون‌های بین المللی در مبارزه یا تروریسم. در این سازمان اعضای آن در امور داخلی کشور‌های دیگر عضو دخالت نمی‌کنند. مرز‌های موجود را می‌پذیرند و خواستار رفع مشکلات از طریق مذاکره هستند. از آنجانیکه چندین قدرت اتمی بزرگ جهان در عضویت این سازمان هستند این سازمان می‌تواند وزنه عمده‌ای در جهت جلوگیری از جنگ هسته‌ای در جهان باشد.

بودن ایران در این سازمان قدم مثبتی است در بسیاری از جهات، ولی مشکلات اقتصادی ایران با ورود به این سازمان در مدت کوتاه حل نخواهد شد. ایران برای منافع خود باید در تمام جوامع جهانی چه از نظر سیاسی و چه از نظر اقتصادی نقش فعال داشته باشد. مشکلات کنونی اقتصادی ایران با رسیدن به توافق در مذاکرات برجام در کوتاه مدت‌تر به نتایج بهتری خواهد رسید. در غایت کلام مشکلات اقتصادی ایران از بسیاری جهات ساختاری است و با ورود به یک سازمان حل نخواهد شد و باید برای رفع این مشکلات ساختاری اقدام لازم به عمل آید که متاسفانه برای سالیان طولانی در مدنظر آنچنانی نبوده است.

پیوستن به سازمان همکاری‌های شانگ‌های اقدامی درست در جهت منافع حال و آینده ایران است و در آن نباید شک کرد
توصیه تان به دولت و مردم در این خصوص چیست؟

پیوستن به سازمان همکاری‌های شانگ‌های اقدامی درست در جهت منافع حال و آینده ایران است و در آن نباید شک کرد. بودن ایران در این سازمان به ویژه در طی زمان آینده موجب گشایش‌های عمده‌ای در جهت کمک به اقتصاد ایران و گسترش روابط صلح آمیز آن با دیگر کشور‌های منطقه خواهد بود. امید است که سازمان‌های جهانی در جهت همکاری با هم قدم بردارند و نه نفاق و جنگ هرچند که واقعیت‌های جهان امروز متاسفانه نشانگر مسیری در جهت تنش، جنگ و عدم توجه به رفع مشکلات جهان در مقابله با دشواری‌های محیط زیست که تمامی مردم جهان با آن مواجه هستند است.

بزرگترین توصیه به دولت این است که پیوستن به پیمان همکاری‌های شانگ‌های را دلیلی برای عدم فعالیت در مجامع دیگر بین المللی تلقی نکند. بهبود روابط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی با تک تک کشور‌های جهان یک الزام برای یک کشور است نه چیزی دیگر. / تسنیم



/راهبرد معاصر

برچسب ها: سازمان شانگ‌های ، منافع حال و آینده ایران ، قدرت اقتصادی و سیاسی لینک کوتاه خبر: bzna.ir/000SEX

منبع: بازار نیوز

کلیدواژه: سازمان شانگ های قدرت اقتصادی و سیاسی سازمان همکاری های شانگ سازمان همکاری های شانگ قدرت اقتصادی و سیاسی پیوستن به سازمان بین المللی ایران می تواند مراتب بیشتر روابط اقتصادی اقتصادی ایران دیگر کشور طی سال اعضای سازمان کشور های عضو شکی نیست طی زمان بخش خصوصی خواهد شد منطقه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۴۸۷۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دستاورد سفر بذرپاش به امارات متحده عربی چه بود؟ 

به گزارش قدس آنلاین، «مهرداد بذرپاش» رئیس طرف ایرانی کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی ایران و امارات در راستای نشست این کمیسیون طی سفری به ابوظبی با «بن الطوق الماری» وزیر اقتصاد امارات و هیاتی از مدیران اماراتی دیدار کرد. دیداری که در نخستین گام با امضای ۲ سند همکاری به کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی ایران و امارات رسمیت بخشید.

نشست این کمیسیون که پس از ۱۰ سال برگزار شد، حاصل سیاست‌های دولت سیزدهم، مبنی بر رشد و توسعه تجارت با کشورهای همسایه است که به گفته وزیر راه و شهرسازی، با جدیت و عزمی که این نشست برای مدیران دو طرف ایجاد کرده، می‌توان به رشد تجارت بین دو کشور تا سطح ۳۰ میلیارد دلار امیدوار بود.

همچنین طی این نشست، اسناد همکاری مختلفی که در نشست‌های مختلف بین مسوولان دو کشور برگزار شد، آماده امضا شد که نگاهی به محتوای این اسناد و گفت‌وگوها، خبر از آن می‌دهد که آینده روابط اقتصادی دو کشور، بیش از پیش روشن خواهد بود و نیت بدخواهان تجارت پررونق در خاورمیانه به عمل منتهی نخواهد شد.

یکی از مهمترین تفاهم‌هایی که در این نشست انجام شد، موضوع تسریع در انجام مذاکرات و نهایی کردن اسناد همکاری مبادله شده در حوزه‌های مختلف اقتصادی بین دو کشور بود. ایجاد کمیته اقتصادی و بازرگانی با مسوولیت وزارت صمت ایران و وزارت تجارت خارجی امارات با عضویت سایر دستگاه‌ها در جهت تسهیل همکاری‌های تولیدی و بازرگانی، دانش‌بنیان، فناوری‌های برتر در حوزه فناوری اطلاعات و هوش مصنوعی از دیگر سرفصل‌های گفت‌وگو در این نشست بود.

یکی دیگر از تفاهم‌های نشت مذکور، ایجاد و تعیین تیم مشترک کاری در زمینه همکاری‌های صنعتی و گازی بود که این مساله می‌تواند نقشی مهم در اقتصاد هر دو کشور داشته باشد.

سرمایه‌گذاری نهادهای مالی و بانک‌های معتبر اماراتی در بورس بین‌الملل مناطق آزاد ایران و سهام‌داری در این بورس از دیگر محورهای این نشست بود و به نظر می‌رسد این مساله، در صورت محقق شدن، بخشی از چالش کمبود سرمایه در ایران را جبران خواهد کرد.

همچنین در زمینه تجارت تشکیل صندوق مشترک سرمایه‌گذاری با تعیین یک میلیارد دلار سرمایه‌گذاری اولیه از سوی هر کدام از طرفین، تشکیل کارگروه مشترک بانکی تحت نظارت بانک‌های مرکزی دو کشور و تشویق بانک‌های تجاری به برقراری و گسترش روابط کارگزاری بانکی بین دو کشور و تشکیل بانک مشترک بین دو کشور که موضوعی مورد علاقه‌مندی و تاکید «شیخ منصور بن زاید» معاون و نخست وزیر امارات بود، مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

موضوع ایجاد همکاری بین صندوق‌های ضمانت صادرات دو کشور از دیگر محورهای گفت‌وگو با مقامات اماراتی بود که در صورت اجرایی شدن، زمینه را برای افزایش امنیت فعالیت تجار دو کشور فراهم می‌کند.

ضرورت همکاری طرف اماراتی به‌منظور افتتاح حساب بانکی اشخاص حقیقی ایرانی و نیز شرکت‌های به ثبت رسیده در امارات با سهامداران ایرانی و همچنین ضرورت همکاری طرف اماراتی پیرامون امکان استفاده از خدمات بانکی بین‌المللی نظیر اعتبار اسنادی در مناسبات تجاری بین المللی از/ به امارات، از دیگر زمینه‌های نشست مشترک بذرپاش با وزیر اقتصاد امارات بود.

سرمایه‌گذاری اماراتی‌ها در حوزه نفت و گاز نیز در این نشست مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفت و حال باید دید که این مساله تا چه حد می‌تواند بازار انرژی منطقه و دو کشور را تحت تاثیر قرار دهد.

ایجاد کنسرسیوم‌های مشترک اجرایی بین شرکت‌های بزرگ مهندسی دو کشور برای اجرای مشترک پروژه‌های عمرانی داخلی و بین المللی به صورت دو یا چند جانبه با توجه به شهرت شرکت‌های ایرانی در کشورهای منطقه و پتانسیل‌های فراوان جمهوری اسلامی ایران در زمینه‌های فنی و مهندسی به ویژه در حوزه عمران و سرمایه‌گذاری مستقیم کشور امارات در حوزه‌های مختلف حمل و نقل و ترانزیت، احداث خطوط ریلی، تامین لکوموتیو، ایجاد بنادر خشک، توسعه بنادر، ساخت و توسعه فرودگاه‌ها (مهرآباد تهران و اصفهان و ساخت شهر فرودگاهی مشهد)، صنعت گردشگری، نفت، گاز، طرح‌های پالایشگاهی، آب شیرین کن، صنایع معدنی و نوسازی صنایع ایران، انرژی‌های نو و ﺗﺠﺪﻳﺪﭘﺬﻳﺮ، ایجاد نیروگاه‌های برقی و پارک‌های ﺧﻮرﺷﻴﺪی، ایجاد و تولید محصولات گلخانه‌ای، دامپروری و شیلات در استان‌های همجوار نیز بخشی دیگر از این گفت‌وگوها را به خود اختصاص داده بود.

در زمینه صادرات نیز، کاهش فرایندهای طولانی اداری امارات بر سر راه کالاهای صادراتی ایرانی به امارات و نیز کالاهای وارداتی و ترانزیتی و ایجاد کمیته مشترک لجستیک به منظور برنامه‌ریزی و تسهیل فرایندهای صادرات و ترانزیت از طریق خاک دو کشور و نیز انجام مذاکرات فنی برای نهایی کردن این برنامه‌ها و ارائه تضمین‌های لازم به سرمایه‌گذاران اماراتی مورد بحث قرار گرفت.

همچنین در این نشست راه آهن ایران برای حمل هرگونه محموله ریل پسند در سطح منطقه و با عبور از ایران از/ به بنادر جنوبی ایران اعلام آمادگی کرد؛ مساله‌ای که می‌تواند به صورت جدی مورد استقبال فعالان اقتصادی و دولت امارات قرار گیرد.

ایجاد و توسعه تبادل دیجیتال داده‌ها به ویژه اسناد حمل و گمرکی به منظور کاهش تشریفات و ایستایی در مبادی ورودی و خروجی، درخواست رسیدگی به مشکل عدم صدور گواهی مبدا از اتاق بازرگانی و همچنین تاییدیه اسناد توسط وزارت امور خارجه امارات برای کالاهایی که فقط توسط امارات تحریم شده و یا کاربری غیرنظامی دارند (هرچند گمرک امارات تاییدیه غیرنظامی بودن کالاها را تایید کرده باشد)؛ نظیر قطعات خودرو یا خودرو سواری که از امارات به ایران صادر و یا از طریق بنادر امارات به ایران صادرات مجدد می‌شود و درخواست اجازه حضور و برپایی غرفه توسط بخش خصوصی ایران در برخی نمایشگاه‌های برگزار شده در مرکز تجارت بین‌الملل دبی (WTC) و ضرورت همکاری این مرکز با طرف‌های ایرانی برای انتخاب مجریان نمایشگاه‌ها به منظور تسهیل حضور شرکت‌های ایرانی از دیگر محورهای این گفت‌وگوها بود که می‌تواند راه‌گشای فعالان اقتصادی دو کشور برای همکاری‌های بیشتر باشد.

بر این اساس می‌توان دریافت که سفر وزیر راه و شهرسازی در راس هیاتی به امارات برای برگزاری نشست کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی ایران و امارات، می‌تواند زمینه را برای رشد و توسعه تجارت و همکاری‌های اقتصادی دو کشور ایجاد کند و علاوه بر این فعالان بخش خصوصی در صورت اجرایی شدن تفاهم‌ها می‌تواند با سهولت بیشتری اقدام به تجارت با امارات متحده عربی کنند. موضوعی که بدون شک بر خلاف نیات دشمنان و بدخواهان جمهوری اسلامی ایران خواهد بود و وزیر راه و شهرسازی طی این سفر توانست این نیات شوم را تا حدودی بی اثر کند؛ امری که بدون تردید، مهمترین دستاورد این سفر به شمار خواهد رفت.

منبع: خبرگزاری ایرنا